Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος
Στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου ο Κορινθιακός αποτέλεσε σημείο αναφοράς
Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων – Unternehmen Kalawrita/ Δεκέμβριος 1943
Τον τελευταίο χρόνο της Κατοχής έχουν αυξηθεί δραματικά οι ακρότητες των κατακτητών, καθώς η κυριαρχία τους αμφισβητείται διαρκώς από την ελληνική αντίσταση και οι δυνάμεις τους δεν επαρκούν για τον έλεγχο της χώρας. Η νίκη των δυνάμεων του ΕΛΑΣ επί των Γερμανών στη Μάχη της Κερπινής, έφερε απροσδόκητα αποτελέσματα. Δεκάδες Γερμανοί στρατιώτες χάθηκαν και σχεδόν 100 αιχμαλωτίστηκαν. Η Κερπινή όρισε την τραγική μοίρα των Καλαβρύτων.
Οι μονάδες της 117ης Μεραρχίας Κυνηγών, με έδρα την Πελοπόννησο και επικεφαλής τον υποστράτηγο Καρλ φον Λε Ζουίρ (1898-1954), αναλαμβάνουν να διεκπεραιώσουν την περικύκλωση και εξόντωση των ανταρτών στην ορεινή περιοχή των Καλαβρύτων.
Ο Γερμανός στρατηγός με τις αριστοκρατικές ρίζες, έχοντας πληροφορηθεί την εκτέλεση των 78 Γερμανών αιχμαλώτων από τους αντάρτες, διατάσσει τους άνδρες του να μην διστάσουν να λάβουν τα πιο σκληρά αντίποινα εναντίον του άμαχου πληθυσμού της περιοχής. Πάγια άλλωστε πρακτική τους, για κάθε σκοτωμένο Γερμανό, εκτελείται πολλαπλάσιος αριθμός Ελλήνων αμάχων.
Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» ξεκίνησε στις 4 Δεκεμβρίου. Οι γερμανικές δυνάμεις από την Πάτρα, το Αίγιο, τον Πύργο και την Τρίπολη, αρχίζουν να συρρέουν στην περιοχή των Καλαβρύτων και στην πορεία τους καίνε χωριά και μονές, σκοτώνοντας άοπλους πολίτες και μοναχούς.
Στις 9 Δεκεμβρίου έφθασαν στα Καλάβρυτα. Καθησύχασαν τους κατοίκους λέγοντας ότι στόχος τους είναι να εντοπίσουν τους αντάρτες και να αναζητήσουν τους Γερμανούς τραυματίες από την μάχη της Κερπινής, η οποία είχε γίνει στις 20 Οκτωβρίου.
Λίγες μέρες μετά, το πρωί της Δευτέρας 13 Δεκεμβρίου, συγκέντρωσαν όλο τον πληθυσμό στην πλατεία και αφού ξεχώρισαν όλο τον άρρενα πληθυσμό άνω των 14 ετών τους οδήγησαν στη «Ράχη του Καπή», λίγο έξω από το χωριό. Τα γυναικόπαιδα τα κλείδωσαν στο Δημοτικό Σχολείο.
Η τραγωδία ξεκίνησε το μεσημέρι. Ο ταγματάρχης Χανς Εμπερσμπεργκερ, με φωτοβολίδα που το κέντρο των Καλαβρύτων, δίνει το σήμα για την εκτέλεση. Ο επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος, Βίλιμπαντ Ακαμπχούμπερ, δίνει την εντολή. Οι Γερμανοί, εκτελούν τους 800 συγκεντρωμένους άντρες. Οι ελάχιστοι που διασώθηκαν (μόνον 13 άτομα), απλά θεωρήθηκαν νεκροί καθώς ήταν καλυμμένοι από πτώματα.
Τα γυναικόπαιδα κλειδωμένα στο κτίριο του Δημοτικού Σχολείου διασώζονται καθώς ο Αυστριακός στρατιώτης, στον οποίο είχε ανατεθεί η φύλαξη τους, αφήνει ελεύθερη την είσοδο. Και το πληρώνει με την ίδια του τη ζωή, καθώς καταδικάζεται σε θάνατο και εκτελείται.
Ο απολογισμός της «Επιχείρησης Καλάβρυτα» για τους Γερμανούς είναι θάνατος για 1.101 άτομα, πάνω από 1.000 σπίτια λεηλατημένα, 2.000 αιγοπρόβατα και 260.000.000 δραχμές λεία.
Η Σφαγή του Διστόμου / 10 Ιουνίου 1944
Η φάλαγγα των SS ξεκινά από την Λιβαδειά με προορισμό της Αράχωβα. Σκοπός η εκκαθάριση της περιοχής από τους αντάρτες. Στο Δίστομο, ενώνεται με άλλη γερμανική ομάδα που έρχεται από την Άμφισσα και προχωρούν προς το Στείρι. Αναζητούν τους αντάρτες του ΕΛΑΣ και αρπάζουν τα πάντα στο πέρασμα τους. Κανονικό πλιάτσικο σε σπίτια και μαγαζιά.
Στη θέση Καταβόθρα οι Γερμανοί δέχονται επίθεση. Απώλειες, 6 νεκροί και 15 τραυματίες. Εξοργισμένοι οι Γερμανοί θεωρούν πως οι κάτοικοι του Διστόμου ειδοποίησαν του αντάρτες του ΕΛΑΣ και επιστρέφουν για να πάρουν εκδίκηση.
Ο διοικητής Χανς Ζάμπερ διατάσσει επίθεση. Το Δίστομο πυρπολείται και 218 κάτοικοι εκτελούνται, αδιακρίτως. Γυναίκες, παιδιά, βρέφη. Η θηριωδία γίνεται γνωστή στο εξωτερικό μέσω του BBC και η απάντηση της Γερμανικής Διοίκησης της Αθήνας στη διεθνή κατακραυγή είναι απλά «οι κάτοικοι δεν συμμορφώθηκαν στις στρατιωτικές εντολές».
Η ανατίναξη της Διώρυγας / Οκτώβριος 1944
Οι Γερμανοί, ηττημένοι, αποχωρούν από την Ελλάδα και ο στρατιωτικός διοικητής της Αθήνας Χέλμουτ Φέλμυ, δηλώνει ότι δεν πρόκειται να γίνουν δολιοφθορές, προτίθεται να τηρήσουν το Διεθνές Δίκαιο.
Στις 10 Οκτωβρίου οι Γερμανοί κατέστρεψαν τον Ισθμό της Κορίνθου. Η ανατίναξη ήταν προσχεδιασμένη και περιλάμβανε τέσσερα χτυπήματα, τα οποία τη διέλυσαν ολοσχερώς. Πρώτα ανατίναξαν τη σιδηροδρομική γέφυρα και μετά άρχισαν να γκρεμίζουν τα βαγόνια στη θάλασσα, έτσι ώστε να φράξουν τη δίοδο. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εποχής, έριξαν στον γκρεμό 20 ατμομηχανές και 120 βαγόνια γεμάτα αγελάδες και άλλα ζώα. Τρίτο βήμα ήταν η ανατίναξη της γέφυρας του αυτοκινητόδρομου και τέταρτο, η καταστροφή του προλιμένα. Οι Γερμανοί κινήθηκαν μεθοδικά και η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική. Ήταν το κατασκευαστικό έργο που εμπνεύστηκαν πρώτα οι αρχαίοι Έλληνες και μετά από σχέδια και όνειρα που κράτησαν δύο χιλιετίες, ολοκληρώθηκε επί της κυβέρνησης Χαρίλαου Τρικούπη και συμβόλιζε τον εκσυγχρονισμό της Ελλάδας. Ανατινάχτηκε μέσα σε μία μόλις μέρα και οι μαύροι καπνοί κάλυψαν τον ήλιο για ώρα. Τα έργα διάνοιξης της διώρυγας.
Αποπεράτωσις Εργασιών: 7 Ιουλίου 1948. Προϋπολογισμός Υπουργείου Δημοσίων Έργων: 8.000.000.000 δρχ. και Σώμα Αμερικανών Μηχανικών: 700.000 δολάρια!